Czy istnieje lek na odchudzanie?

Suplementy diety mogą wiele obiecywać – ale nie pomogą Ci schudnąć na stałe. Wiele suplementów nie powinno być przyjmowanych bez konsultacji z lekarzem. Mogą być szkodliwe na dłuższą metę, są łatwe w przedawkowaniu i mają niebezpieczne interakcje z lekami. Tylko zrównoważona dieta, regularne ćwiczenia fizyczne pomogą Ci schudnąć zdrowo i skutecznie w dłuższej perspektywie.

Jeśli w ogóle nic nie zrobią, to i tak często jest to najlepszy scenariusz. Suplementy diety nie są cudownym środkiem odchudzającym, nawet jeśli reklama stwarza takie wrażenie. Wręcz przeciwnie: podejrzane preparaty z internetu mogą zawierać nielegalne i wysoce szkodliwe substancje. Nawet ci, którzy używają odwadniaczy lub środków przeczyszczających, aby schudnąć narażają swoje zdrowie. Utrata wody i zwiększona ilość wypróżniania się nie jest prawdziwą utratą wagi.

Oferowane suplementy diety są środkami spożywczymi, a nie środkami leczniczymi lub lekarstwami. Suplementy diety, spalacze tłuszczu i proszki dietetyczne mogą być reklamowane jako naturalne, przez co są łatwo dostępne w Internecie – to nie czyni ich bezpiecznymi! Niektóre z nich mogą stwarzać ogromne zagrożenie dla zdrowia i życia.

Kluczem to ćwiczenia i nawyki żywieniowe

Utrata wagi wymaga dużej wytrwałości i chęci zmiany dotychczasowych zachowań żywieniowych. Ćwiczenia fizyczne są również koniecznością.

Nie zapominajmy o odpowiedniej ilości snu. Nie należy polegać na środkach, które obiecują Ci bez wysiłku wielki sukces w utracie wagi.

Zasadniczo, jeśli chcesz wykluczyć wszelkie zagrożenia dla zdrowia, powinieneś porozmawiać ze swoim lekarzem rodzinnym. Jeśli chcesz przyjmować suplementy diety wspomagające odchudzanie, poinformuj farmaceutę szczegółowo o swoich chorobach i schemacie przyjmowania leków, aby nie doszło do interakcji.

Suplementy diety w postaci proszku mogą również zawierać dużo kalorii. W przypadku suplementów diety obowiązuje zasada, że muszą one podawać jedynie informacje o wartościach odżywczych szczególnie wyeksponowanych składników odżywczych, np. witamin, nie muszą natomiast podawać informacji o kaloriach. To nie znaczy, że ich nie ma! Zwróć szczególną uwagę na terminy takie jak maltodekstryna lub cukier na początku listy składników.

Gotowe napoje, które zastępują całe posiłki

Pełnowartościowe posiłki w formie proszku do mieszania koktajli dietetycznych: gotowe do spożycia napoje lub diety recepturowe obiecują, że nie musisz jeść nic więcej, lecz organizm potrzebuje znacznie więcej, niż jest zawarte w takich mieszankach. Lepiej jest zastąpić tylko jeden główny posiłek na krótki czas. Zamiennik dostarcza wtedy tylko 200-400 kcal zamiast normalnych 700-800 kcal z głównego posiłku. Jednak ten wstęp do utraty wagi działa tylko wtedy, gdy jesz mniej kalorii. Wiele z tych koktajli zawiera również dużo cukru. Oznacza to, że zalecane dzienne spożycie cukru (maks. 25 g na dobę) jest wielokrotnie przekroczone. Sztuczne aromaty i sztuczne słodziki w proszkach są zbędne dla odżywiania. Zwróć uwagę na etykietę, musi być podana ilość cukru. Ze względu na znacznie wyższe spożycie, takie koktajle nie są suplementami diety i podlegają normalnym zasadom etykietowania żywności.

Środki hamujące apetyt

Środki hamujące apetyt zawierają zazwyczaj ekstrakty z mate lub guarany i mają działanie hamujące głód, pobudzające i lekko odwadniające. Można stracić na wadze szybko przez odwodnienie, ale nie jest prawdziwa utrata tłuszczu. Ponadto, efekt zmniejszenia głodu nie jest trwały jak tylko przestaniesz przyjmować suplementy, waga szybko wraca.

Jakie są różne rodzaje otyłości?

Istnieje kilka standaryzowanych typów otyłości sklasyfikowanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Rodzaje otyłości wahają się od klasy I do klasy III, ale od tego czasu zostały podzielone przez inne organizacje na kategorie takie jak “łagodna otyłość” i “olbrzymia otyłość”, aby zapewnić ramy odniesienia. Ponieważ standardy WHO nie obejmują tych  kategorii, dokładne kwalifikacje wskaźnika masy ciała (BMI) dla każdej kategorii mogą się różnić nawet o pięć punktów, w zależności od źródła. Mogą one jednak dostarczyć przydatnych informacji na temat ciężkości każdego typu otyłości.

Typy otyłości ustalone przez WHO zostały sklasyfikowane na podstawie BMI, czyli metody pomiaru, czy waga danej osoby jest odpowiednia do jej wzrostu, poprzez podzielenie wagi osoby w kilogramach przez kwadrat jej wzrostu w metrach. Należy zauważyć, że chociaż BMI w znacznym stopniu koreluje z otłuszczeniem ciała danej osoby, to nie uwzględnia typu ciała i w pewnych okolicznościach może nie odzwierciedlać idealnie ryzyka zdrowotnego danej osoby. Na przykład, bardzo umięśniona, wysportowana osoba może mieć wskaźnik BMI uznawany za otyły, nawet bez nadmiaru tkanki tłuszczowej.

Prawidłowy wskaźnik BMI mieści się w przedziale od 18,5 do 24,99, a osoby z BMI od 25 do 29,99 są uważane za osoby z nadwagą. Chociaż technicznie nie jest to otyłość, osoby z tej kategorii powinny być ostrożne i starać się zapobiegać dalszemu przybieraniu na wadze, ponieważ etap ten wiąże się z początkami chorób związanych z otyłością. U niektórych osób przyczyną otyłości może być choroba podstawowa. Ważne jest, aby uzyskać diagnozę i leczenie takich chorób na tym etapie, zanim spowodują one u danej osoby całkowitą nadwagę.

Klasa I jest pierwszym i najniższym z prawdziwych rodzajów otyłości. Osoby z BMI pomiędzy 30 a 34,99 zaliczają się do tej kategorii. Klasa II obejmuje BMI od 35 do 39,99. Klasa III, czyli BMI powyżej 40, obejmuje kategorie ciężkiej choroby i nadwagi w kolejności rosnącej.

Chociaż nawet łagodna otyłość stanowi znaczne zagrożenie dla zdrowia, klasa III jest miejscem, w którym występuje większość problemów zdrowotnych związanych z otyłością. Nadmiar tkanki tłuszczowej i siedzący tryb życia, który często temu towarzyszy, może prowadzić do wielu chorób, w tym wysokiego ciśnienia krwi, wysokiego poziomu cholesterolu i cukrzycy. Osoby bardzo otyłe mają również wyższe ryzyko wystąpienia bezdechu sennego, chorób wątroby i niektórych rodzajów raka.